بهسازی سیگنال گفتار به روش حذف نویز با استفاده از ویونت

چکیده:

ویونت، شبکه ایست مبتنی بر شبکه عصبی و تبدیل موجک که به عنوان جایگزین مناسب در شبکه های عصبی پس خور جهت تخمین و تقریب توابع غیر خطی ، پیشنهاد می شود. در شبکه استاندارد پس خورد، تابع فعال سازی نرون لایه پنهان یک تابع سیگموئید است. حال آنکه شبکه های ویونت ، توابع موجک را به عنوان توابع فعالسازی نرون های لایه پنهان از شبکه پسخور مورد استفاده قرار میدهند. بهسازی گفتار یا Speech enhancementبیانگر گروه بزرگی از روش هاست که با انجام پردازش هایی روی سیگنال های نویزی، نهایتا منجر به بهبود کیفیت و قابلیت فهم گفتار می شود. تاکنون روشهای متعددی در زمینه بهسازی گفتار نویزی ارائه شده است. روش پیشنهادی ما در این مقاله، استفاده از ویونت در زمینه بهسازی گفتار می باشد. روش پیشنهادی بر روی دادگان فارسی پیاده سازی شده است و برای ارزیابی و عملکرد آن از معیار سیگنال به نویز استفاده شده است. در نهایت روش پیشنهادی با سه روش شبکه عصبی و ترکیب آن با تبدیل موجک و تبدیل موجک استفاده شده است. نتایج حاصله بیانگر افزایش کارایی سیستم در مقایسه با سایر روشها می باشد.

-1 مقدمه
همان طور که میدانیم مهمترین وسیله ارتباطی افراد از طریق صدا و گفتار می باشد. به همین جهت پردازش گفتار، به جهت کاربردهای فراوان در زندگی بشر، از سالیان قبل مد نظر دانشمندان و محققین بوده است. پردازش گفتار شامل بخش های متفاوتی مانند :کدینگ ، تشخیص speech گفتار گوینده ، سنتز ، فشرده سازی ، بهسازی گفتار یا می باشد. یکی از مهمترین بخش های پردازش enhancement گفتار، بهسازی گفتار و تلاش برای بهبود کیفیت عملکرد سیستم های ارتباط گفتاری می باشد.

این مقاله را می توانید از لینک زیر دانلود نمایید.

بهسازی سیگنال گفتار به روش حذف نویز با استفاده از ویونت

دوران نوجوانی و جوانی بهترین دوران زندگی....(پاک بودن در جوانی شیوه پیغمبری است)

به نام خداوند بخشنده و مهربان

جوانی المثنی ندارد،و این دوران را به بطالت نگذرانیم.....

دوران نوجوانی و جوانی بهترین دوران زندگی می باشد،هیچ وقت این دوران را به بطالت نگذرانیم،دورانی پر از خاطرات و لحظه های شیرین و پر از افتخارات کوچک و بزرگ،امروز که به این مقطع و سن رسیدم با خود فکر می کنم،و کمی که به فکر فرو می روم دوران خود را به یاد می اورم که چه کارهای لذت بخش چه دوستان بسیار خوبی در کنار من بودند و دیگر ما از هم جدا شدیم،و هر کسی پی زندگی خود رفت و الان هیچ معلوم نیست این دوستان ما کجا هستند،در دروان ابتدایی دوستان خوبی داشتم ولی کمی شیطون و زرنگ و باهوش بودند،انصافا من هم ادم شیطون و باهوشی بودم از انجا که پدر معلم بود،و مادر خانه دار من هم حسابی از همان اول ابتدایی درس خوان و باهوش بودم یادم هست که به معلم ها خیلی اذیت می کردیم ولی انصافا ان ها هم به اقتضای سن ما چیزی نمی گفتند،و خیلی خوش برخورد و مهربان بودند معلم اول ابتدایی ما اقای خلعتی معلمی بسیار ناز و مهربان بود،که من با ان که 7سال سن داشتم ولی احترام زیادی به همکاران پدرم قائل بودم الان هم که مرا می بینند من سلام و به ان ها احترام می گذارم..همینطور که یک سال گذشت و من به دوم ابتدایی رفتم دوستان جدیدتری پیدا کردم که خیلی زرنگ و باهوش بودند ان ها هم انصافا درس خوان بودند،ولی بنده برای اینکه روی دست ان ها بزنم و باهوشی خود را ثابت کنم،دوم و سوم ابتدایی را جهشی خواندم ،و هیچ یک از دوستان باورشان نمی شد ولی به حول قوه الهی در تابستان توانستم این کار را با قوانینی که اموزش و پرورش داشت انجام دهم،البته مادر گرامی تمامی این کارها را که مربوط به اموزش و پرورش و همچنین کلاس ها بود انجام می داد،وای الان که نویسندگی می کنم،دوستانی مد نظرم می ایند که اصلا با خود می گویم هی روزگار دوران نوجوانی چه دوران ناب و طلایی است،بگذریم عمر می گذرد،ولی با این همه تفاسیر و با جهشی خواندن ما در کلاس چهارم نشستیم و درس ها کمی سخت تر شد،و معلمی داشتیم که وای چقدر معلم ناز و خوبی بود "اقای تارخی"من خیلی دوست داشتم چون واقعا معلم زیرکی بود و همه چیز را در داخل کلاس مد نظر داشت،حتی یادم هست وقتی بیست می گرفتیم بیست ها را طوره دیگری در برگه می داد،خلاصه در طول سال تحصیلی دوستی داشتم که بسیار خوش برخورد و مهربان بود"م ا"یعنی دوست نزدیک که در این دوره کمی اوضاع اشفته شد،و ما هم درسمان کمی افت کرد،دلیل ان هم این بود که زمانی که با دوستان از مدرسه به سمت خانه می رفتیم ...با کمی شوخی سر خیابان و یک تصادف وحستناک در ان بازه سنی که من داشتم کمی ترسیدم،این دوست عزیز ما که بعد از صحبت و شوخی خواست برگردد بلافاصله ماشین با ان با سرعت بالا برخورد کرد،و دست و پای ان شکست ما هم به خانه امدیم و داستان را گفتیم و بالافاصله حاج خانم به بیمارستان رفت ولی انصافا تقصیر کار بنده نبودم ...و دوست ما هم اتفاقی این مسئله برایش پیش امد و همچنان بعد از چند روز عیادت و هر روز برو و بیا و درس هایش را بنویسیم و تکالیفش را انجام دهیم .خوب شد و راهی مدرسه شد،ولی به دلایلی که این قسمت واقعا خنده دار است الان که می نویسم و با خود می گویم وای چه دورانی پر از حوادث و خاطرات بود،عموی این دوست ما مدیر مدرسه بود که به شدت با ما لج شد و گفت بنده دوست عزیزمان را به زیر ماشین هول دادم .و از انجایی که ما سن پایین داشتیم و کمی صحبت ها را در ان سن متوجه نمیشدیم گذراندیم تا سال تحصیلی جدید امد و وارد مقطع پنجم ابتدایی شدیم.وای باز هم معلم نازنین تر از ان 4 معلم اقای رسولی که واقعا روی من دیده دیگری داشت و مدام می گفت تو باید دکتر شوی چون پدرت سفارش کرده که به تو سخت بگیرم...تا حسابی بازیگوشی نکنی ولی باز هم از بد روزگار ما حاج اقا برامون یک موتور 125 که ان زمان واقعا گران قیمت و خطرناک بود گرفت و از همان ابتدا موتور سواری را به ما یاد داد،و یک باره اتفاقی بد که باعث شد خانواده در دردسر بیفتند افتاد که بنده با موتور تصادف وحشتناکی کردم،و واقعا الان می گویم چرا این کار را کرده ام و به شدت پشیمانم خلاصه خانواده ما را به بیمارستان رساندند چون وضعیت ما وخیم بود و حال و جونه درست و حسابی هم نداشتیم یک پسر 11 ساله لاغر و شیطون که کاملا بازیگوش روانه بیمارستان شدیم و ان جا دکتر گفت که خونریزی داخلی دارند و باید به بیمارستان دیگری پذیرش شوند یا انتقال داده شوند خلاصه بنده در این مدت 12 ساعت کاملا بیهوش شده بودم و اصلا در حال خود نبودم انگار گویی که ارتباط بنده با این دنیا کاملا قطع شده بود.ولی با عنایت و مید خداوند و همان مسجد رفتن هایمان یا اقامه و نماز گفتن هایمان گویی خدا ما را دوباره بخشید به خانواده همین طور حاج خانم بسیار ناراحت همینطور واقعا روزهای سختی سپری شد،و ما دوران ابتدایی را با این وضعیت و داستان و خاطره های تلخ و شیرین سپری کردیم،ولی انصافا دوستانی بودند که الان ارشد و دکتری می خوانند و دوستانی هم بودند که از همان اول بیخیال درس و تحصیل و علم شدند،ولی موفقیت از ان کسانی است که سخت تلاش و کوشش می کنند،جمله ای که هرگز فرامو ش نمی کنم علم بهتر است یا ثروت من می گویم علم همراه ثروت ز گهواره تا گور دانش بجوی انصافا جمله ای و شعری است که هیچ وقت فراموش نمی کنم.

روزهایتان را به بطالت نگذرانید،فرصت و زمان واقعا کم است پس برای هر دقیقه ای که می گذرد برنامه ریزی کنید.

ولی به هیمن شکل که دوران ابتدایی ما در یک چشم به هم زدن سپری شد، و به مدرسه جدید با معلم های جدید برخوردکردیم،و شروع دوران سه ساله راهنمایی اولین روزها را کمی سخت به یا می اورم، ولی ما در هر میز سه نفر بودیم و من هم از همان اول دوستان خوبی را انتخاب و همه را از همان اول مدرسه زیر نظر گرفتم تا دو دوست خوب در کنار میزم انتخاب کردم و با هم نشستیم یادم می اید که یک دوست کرمانشاهی من اقای زمانی بود که من همه چیز را به او یاد می دادم وای الان اصلا نمی دانم او کجاست و چکار می کند،یا دوست بغل دستی بنده که الان متاهل شده و تا مقطعی با ما امد و دیگر درس را ادامه نداد و هر سر یهم که میبینمش یا در مغازه ای مشغول کار و زندگی می باشد.دوستان مذهبی و خوبی در کلاس داشتم...ولی چند تا از بچه های تجدید شده هم بودند،که هم اذیت می کردند معلم ها را و اصلا درس نمی خواندند،و اخر سر هم ترک تحصیل کردند یکی از ان ها را که چند ماه پیش دیدم می گفت مدرک سیکل دارم و هیچ جا به من کار نمی دهند"و در خطاب به این همکلاسی دوران راهنمایی گفتم که درست را ادامه ندادی و ترک کردی و حالا اینطور باید غبطه و پشیمان بشوی "خلاصه بگذریم که معلم علوم تحربی مهربانی داشتیم که واقعا با من خیلی خوب بود و از همان جا من درسش را همیشه می خواندم.و یا معلم پرورشی ما وای چقدر معلم خوب و چه داستان هایی می گفت و یک معلم ورزش داشتیم که من واقعا به تجربه های او گوش می کردم.و هر سخنی می گفت در داخل کلاس با دقت گوش می دادم.تا اینکه سال 1 تمام شد و سال دوم هم همینطور سپری شد و ما همچنان با همان دوستان نازنین خود در سال سوم راهنمایی و با نمرات درخشان بر سر میزها نشتیم.و انصافا من همه درس هایم را با دقت می خواندم و فقط کمی ریاضی بنده ضعیف بود که ان هم مدیر مدرسه ما ان زمان رایگان کلاس می گذاشت و می گفت هر کسی 6 صبح بیاید می تواند در این کلاس ها حضور پیدا کند خدابیامرز اقای نقدی هم بود که ریاضی را واقعا به نحو احسنت به ما یاد می داد من خیلی راضی بودم و حسابی هر کلاس ی که می گذاشت بنده می رفتم و برای تقدی از او هدیه ای میبردم.البته شاگردهای زرنگ دیگری بودند که مثلا الان که یاد می اورم بالافاصله بعد از دیپلم به خدمت رفت و امد ودانشجو شد و تا کارشناسی پیش رفت و الان متاهل و در شرکتی مشغول کار می باشد،انصافا باید اعتراف کنم درسش خوب بود و باید تا اخر ادامه می داد،از این همه وقایع بگذریم دوران راهنمایی 3 سال طول کشید البته دیر رفتن ها سر صف شلوغ کردن ها ♥مدیر با شلنگ تنبیه می کرد کلا الان واقعا فکر می کنم چقدر خنده دار بوده است.حتی زمستان ها سر خوردن در حیاط مدرسه روی برف یا دنبال بازی یا شوخی با بچه ها چقدر زیباست این دوران فقط در ذهن می گنجد که چه لحظه هایی سپری شده و تمام این ها فقط در قالب نوشته بر روی کاغذ می اید.و هر انسانی این دوران را گذرانده و خوبی داشته و بدی هم داشته و پر پیج و خم بوده گاهی خنده های سر کلاس و شوخی ها پیش معلم یا سر کلاس درس،بیرون رفتن از کلاس،دل درد داشتن یا غیبت یا تکالیف گافی اوقات انجام ندادن ...ولی حاصل همه این پیشرفت ها و تلاش ها بی نصیب نمی ماند و هر کسی به همان اندازه که کاشته است برداشت می کند همه این کاشت ها را مدیون معلمانی هستیم که به ما درس اموخته اند. و من هم چنان دست بوس همه ان ها می باشم.

چرا که پدر خودم معلم است و می دانم چقدر سخت است یک کلاس را چرخاندن یا اداره کردن.

علم بهتر است.

همیشه و در همه حال مطالعه کنید یادداشت کنید کتاب های جدید و مرتبط با درس هایتان را خریداری و بخوانید،با نوشتن علم را اسیر خود کتید.سی دی های اموزشی را بخرید و علم خودتون را بالا ببرید.همیشه در حال تحقیق باشید .مطمئن باشید تمامی این کارها برای شما رفاه و اسایش را در پی دارد اگر به چیزی که می خواهید برسید باید سخت کوش باشید باید کار کنید باید وظیفه خودتان را به درستی انجام دهید.

موفق و پیروز باشید.

موفق و پیروز باشید.

قدر سلامتی را بدانیم ...و ناشکری نکنیم....

به نام خداوند بخشنده و مهربان

ما انسان ها همیشه ناشکر هستیم.خدا خیلی بزرگه و بخشنده(خدایا ازت بابت هر چیزی که به ما عطا کردی ممنون و شکر گذارتیم... و همیشه هوای ماها رو داره امروز که خواهر گرامی و خواهر زاده ام را که با ماشین به خانه می بردم.در راه برگشت یک تماس خیلی دل شوره امیز با من گرفته شد.چرا؟چی بود؟بهم نگفتن اخه پشت فرمون بودم و واقعا اخلاقی که دارم به هیچ وجه با تلفن در حین رانندگی صحبت نمی کنم.و واقعا خبر رسان انصافا خبر رسانه خوب و با تجربه ای بود انصافا باید بگم اصلا هول نشدم و این خبری که پسرعموی عزیزم به بنده داد خیلی با ملاحظه بود.و چون پشت فرمون بودم.اوضاعم خوب و براه بود تا که رسیدم داخل شهر گفتند که برادر با موتور تصادف کرده و رفتم بیمارستان دیدم سر برادر گرامی شکسته و کمی هم اطراف بدنش زخمی شده حتی دست ها و پاها به شدت مجروح ولی از شکستگی به امید خدا خبری نبود ولی جراحت و سابیدگی بسیار زیاد بود. خیلی ناراحت شدم و امروز واقعا روز عالی و خوبی واسه من بود(خدایا شکرت)را در اخر نماز ها و همچنین بر سر سفره فراموش نکنید.نمیگم بدترین روز و نمیگم خدایای مهربان چرا اینجور شد؟چون حکمتش را جز خدا داند و بس این جمله هم که گفتم از خود فی البداهه گفتم....ولی بعد از کلی دوندگی و اعزام به بیمارستان دیگه خیلی چیزها امروز کنار تخت بیمارستان برادر گرامی آموختم (خدایا شکرت) و (سپاسگزارم) با یه مثال ساده شروع می کنم.چون رشته بنده ای تی هست و مهندس کامپیوترم البته با یاری و توکل خدای مهربان و عزیز و بخشنده ...شما وقتی سیستم کامپیوترت خراب می شود، یا هارد دیسک شما باز می ایستد،خیلی ناراحت می شوید و مدام با خود کلنجار می روید که چرا و چگونه و چرا برای من باید پیش بیاید این مسائل و مشکلات.

خلاصه چقدر مایوس و ناراحت می شوید، چقدر حرص می خورید چقدر حاظری هزینه کنی تا سیستمت که یک اشیای بی جان هست را تعمیر کنی اینجا که رسید، یک نکته رو میخوام بگم اونم اینه که واقعا خداوند سرمایه میلیاردی یا چجور بگم خیلی سرمایه بزرگی به ما ها داده اونم سلامتی هست.واقعا کمی که فکر می کنم میبینم چقدر خدا بخشنده و مهربونه که سلامتی رو به ما داده و ما انقدر قدر نشناسیم.خدایا شکرت امروز در داخل بیمارستان ساعت دو شب با اینکه برادر خواب بود و من هم بالای سر او بودم دیدم که به خواب رفت با خودم فکر کردم که یک دوری داخل بیمارستان بزنم، کمی که در حال مشاهده بخش های بیمارستان بودم،و بخش ها و بستری ها را که نگاه می کردم ادم های زیادی رو دیدم که واقعا انجا بود که گفتم (خدایا شکرت) اقایی بود که بنده خدا آسم داشت یا خانمی بود که دستش اسیب به شدتی دیده بود یا ادمی بود که یک شلینگ از دستش وصل کرده بود و مدام خون می رفت .ادم ادم هایی که تصادف شدیدی داشتند،و دست و پای شکسته و حتی کتف شکسته خلاصه انجا بود که دو رکعت نماز صبح به جا اوردم و گفتم خدایا سلامتی برای من کافیست .خدایا چگونه جبران کنم.این همه نعمت بزرگی که به ما عطا کردی و ما هم چنان ناشکری می کنیم و حکمت هایت را نمی دانیم،

خلاصه صبح شد و دکتر مغز و اعصاب برای بررسی اسکن هایی که گرفته بودیم امد،و گفت به امید خدا بخ خیر گذشته است و حال برادر گر امی خوب است.و مرخص هستید.از انجا که می امدم .گفتم خدایا واقعا رحم کرده ای،دیدم یک نفر را در بیمارستان فوت کرده است.و همه بستگانش در حال زاری و گریه هستند.

بله گاهی اوفات پول هست ولی سلامتی نیست یا کسانی هستند که وضع مالیشان بسیار متوسط هست ولی سالم و سلامتند، یا گاهی روزها واقعا اوضاع اونطور که می خواهید پیش نمیره اشکال نداره همین که تن و بدن شما سالم است شکرش رو به جا بیاوریم .اگر دست نداشتیم، پا نداشتیم یا کلیه دیالیز می کردیم یا بدتر از همه دیابت یا قند یا اصلا مهم تر از اینا آسم ....نمی دانم چه بگویم بهترین جمله این است انسان خودش را جای دیگری بگذارد،خدایا شکرت .پس وظایف خود را  در مقابل خدا درست انجام دهیم،کاری که درست و متعارف با جمعه است را انجام دهید،دلی را نیازاریم به همه کمک کنیم چرا که بزرگترین عبادت خدمت به خلق است،پس خداوند که همیشه با ماست و از رگ گردن نزدیکتر است به ما و سخنی هست که میگه خداوند حافظ مومنه بله همیشه خدارا شکر کنیم اول سلامتی که به ما داده

و در اخر...................

خدایا همه مریض ها را شفا بده و هیچ جوونی را درد و بلا بهش نده چون جوونا را خدا بیشتر حواسش بهشون هست چون مادر و پدر غصه می خورن و هر کی جوون تو خونه داره بیشتر مهر و محبت می کنه...
از همینجا واسه همه دعا می کنم سلامتی داشته باشن و اول از همه هم دعا می کنم امام زمان ظهور کنه هر موقع رفتین (مشهد زیارت امام رضا ع) اول برای تعجیل اقا امام زمان دعا کنید.بعد واسه خودتون یا خانوادتون.الهی خدا پشت و پناه همه باشه. همه و همه الهی مشکلات رفع بشه و همه مریضا شفا پیدا کنند.
نکته اخر ...سلامتی دُرِ گرانبهاییست قدرش را بدانیم.....

موفق و پیروز باشید.